Fred hield echter meer van gecamoufleerd met zijn maten in de bossen te struinen en patrouilles te lopen dan zich bezig te houden met de geneeskundige aspecten. Die liet hij het liefst aan zijn onderofficieren over.

Bondsrepubliek Duitsland
“Ik heb van 1970 tot en met 1975 gediend bij 41 Geneeskundige Compagnie, gelegerd in Kazerne Seedorf in Duitsland. Ik keerde in juli 1987 terug om als kazernecommandant te Langemannshof in december 1992 de kazerne te sluiten. In beide perioden heeft mijn gezin me vergezeld tot aan de uiteindelijke sluiting van Kazerne Langemannshof.”

De Duitse benaming van de legerplaats Langemannshof was “Kaserne Langemannshof”, gelegen aan een afrit van de Bundesstrasse B3 tussen Soltau-Süd en Bergen nabij het plaatsje Wietzendorf. De legerplaats zelf lag aan de zogenaamde “Panzer Ringstrasse” een voor zware tanks versterkte rondweg om het gehele oefen en schietterrein Bergen. Deze kazerne was volledig in Nederlandse handen.

De missies van Heuberger

Voorkeur voor uitzendingen
“Ik wilde persé uitgezonden worden, maar dat heeft me bijzonder veel moeite gekost omdat de functie waar ik voor ging, op een heel ander werkterrein lag dan waar ik voor was opgeleid. Die functie was Hoofd Inlichtingen in Tuzla (onder UNPROFOR). In die functie zou ik de leiding krijgen over diverse inlichtingendiensten zoals die van de Pakistanen, de Scandinaviërs en natuurlijk van de Nederlanders. Echter ik had geen enkele inlichtingenachtergrond, laat staan een opleiding in dat vakgebied gevolgd. Met behulp van mijn Engelse onderofficieren, slaagde ik er toch in om dit op goede wijze in te vullen.”

Mijn eerste missie in Bosnië
Heuberger vloog via Zagreb naar Split en daar verder met de auto verder, langs de kustweg via  Dubrovnik (Kroatië) de grens over naar Tuzla in Bosnië. De stad Tuzla ligt in het noordoosten van Bosnië en Herzegovina en is de hoofdstad van het gelijknamige kanton Tuzla, in de Federatie van Bosnië en Herzegovina. In 1991, voor de oorlog in Bosnië, telde de stad 131.000 inwoners. “Ons hoofdkwartier was gevestigd in een gebouw bij het kleine oude vliegveld Tuzla Airport, net buiten de stad Tuzla gelegen. Hier werkten we met ruim veertig mensen van diverse nationaliteiten. We woonden en sliepen die periode in twee containers. We werden vaak beschoten op en rondom het vliegveld en moesten dikwijls hals over kop de schuilkelder in. Tijdens mijn missie reed ik veel rond door het gebied, waarbij we verschillende keren van een afstand werden beschoten. Gelukkig werden we niet geraakt. Soms kreeg ik ook de gelegenheid om met een helikopter over het gebied mee te mogen vliegen.”

Incidenten
“Op 24 mei maakte ik van dichtbij mee dat er een granaat in de stad neerkwam. Hierbij kwamen 71 mensen, hoofdzakelijk jongeren, bij om en raakten er meer dan 100 gewond. De val van de enclave Srebrenica maakte ik ook heel bewust mee. 7000 Bosnische moslimmannen werden door de Bosnisch-Servische generaal Ratko Mladić omgebracht, waartegen de Nederlandse commandant luitenant-kolonel Thom Karremans en zijn mannen en vrouwen van het uitgedunde Dutchbat III helaas niets konden uitrichten. De vrouwen en ouderen die de enclave met bussen mochten verlaten, kwamen ook voor een deel bij ons op de basis in Tuzla terecht. Daar brachten we ze onder in grote loodsen en een tentenkamp. Voor hen werd ook een eenvoudige moskee op het vliegveld ingericht. Twee dagen voor mijn vertrek naar Nederland (10 oktober) overleed onze Noorse postbode. Hij was 35 jaar oud. Hij reed met zijn opvolger om hem bekend met het gebied te maken rond toen er voor de deur van ons hoofdkwartier een granaat neerkwam. Door de explosie werd zijn auto getroffen en geraakte in een boom. De postbode overleefde dit niet, terwijl zijn opvolger geen schram opliep.”

Naar huis
“Eindelijk ging ik met het vliegtuig terug naar Nederland.
De terugvlucht ging via Split, waar ik mijn spullen diende in te leveren, vervolgens naar Zagreb en tenslotte Schiphol.
Mijn gezin was niet blij met mijn missie en mijn jongste zoon was al die maanden van slag.”






Overige missies
“Bij de missie UNTSO in Libanon mocht ik mijn gezin daarentegen meenemen op kosten van Defensie. We woonden gedurende een jaar in Nahariyya (Israël) van waaruit ik dagelijks naar mijn post in Libanon reed. Hier was ik als majoor inlichtingenofficier. Na terugkeer op 4 april 1997, werd ik in augustus overgeplaatst naar het NATO hoofdkwartier in Heidelberg (Duitsland). Ik woonde in Neustadt ad Weinstrasse, ongeveer 54 km van Heidelberg. Daar had je een NL woongebied. Ook hier werkte ik als inlichtingendienst onder Amerikaans commando.

Van januari 2000 – juli 2001 was ik als inlichtingenofficier werkzaam op de School Voor Vredesmissies te Amersfoort. Tenslotte werkte ik in 2003-2004 als burgerambtenaar in dienst van BuZa te Sudan bij de JMC (Joint Military Commission). Ik heb aan mijn verschillende missies gelukkig geen PTSS overgehouden. Ondanks de (bizarre) voorvallen die ik heb meegemaakt, heb ik genoten van mijn uitzendingen. Dit mede door de goede contacten met mijn ondergeschikten, collegae en burgers.”

Brede interesse
Dat de verhalen over veteranen ook wereldwijd worden gelezen blijkt uit dit bericht van John "Skippy" van de Lustgraaf uit Brisbane Australia.

My name is John van de Lustgraaf and I live in Australia. Firstly, my apologies for writing in English.
I can read Nederland’s perfectly but my writing is like that of a 4 year old.

I was in Seedorf in 1970/71 with the 41 geneeskundige compagnie. It was there that I met Fred Heuberger. A true gentleman. I would like to contact him although he may not remember me. I was known as Skippy because I lived in Australia but returned to Nederland to join the army.
This was a far better alternative to the Australian army as they were sending troops to Vietnam.
Could you please let me know if I can contact Fred?

Now, this is not a very good photo but it shows Fred and me during the avondvierdaagse in Zeven in 1970 or 1971.
That's Fred with the red top and me with the white shirt and glasses. I am not sure, but to my right is Fred's wife. We even had a bagpipe player. Thank you for taking the time to read my email.
It would be so good to make contact with Fred if possible.

Best wishes,
John "Skippy" van de Lustgraaf
Brisbane Australia. (20-04-2021)








Het contact is intussen gelegd
Thank you so much for sending my email to Fred Heuberger. Fred sent me a reply yesterday.
Wishing you and your organisation all the best.

Thank you once again,
John van de Lustgraaf
Brisbane, Australia (21-04-2021)